Mundart-Kolumne für St.Ingbert E ganzer Baam voll Wunschzeddel

Unser Autor setzt sich in der Mundartkolumne auf „Dengmerter Platt“ mit den Querelen des Alltags auseinander.

 Die Atzel

Die Atzel

Foto: SZ/Robby Lorenz

Was fier e Prachtkerl vunn Weihnachtsbaam, wo se vor der Engelbertskerch uffgebaut hann. Unn er strahlt emm so hoffnungsvoll aan midd seine ville Lichder. Das kammer gudd gebrauche in der Zeid, wo die Lichtbligge dinn gesääd sinn. So e hell gänzender Baam hadd ebbes Simboolisches, wies schunn in dem Lied hääscht: „… gibt Trost und Kraft zu jeder Zeit.“
Vunn Schnee iss aach in dem Lied die Redd, awwer der bleibt nidd lang leije. Was em Niggelaus am Woche-Enn midd seinem Schlidde die Anfahrd erschwere kann. Awwer der kried dies Johr ganz annere Probleme, vor allem wann er noch e Knecht Rupprecht debei hadd. Die zwää kumme nämlich aus me fremde Haushalt. Wanner dann vorschriftsmääsisch noch middrer Maske käm, werrder die Kinner erschd richdisch verschregge mache.
Vunn rer Stadt im Ruhrgebiet hann ich gelääs, dass dort de Weihnachtsmann jedds per Videokonferenz kummt. Awwer beime Niggelaus, denne wo mer notfalls abschalde kann, doo tendiert nadierlich de Reschbeggd geeje null.
In Dengmerd hadd de Kinnerschuddsbund aach in dem Johr widder sei beliebdi Aggzioon organisiert. Wo die Kinner ihr Zeddel an e Wunschbaam hänge kinne unn es Geschenk werrd dann frei Haus geliwwerd. Wann ich mir als älderes Semeschder aach ebbes winsche derfd, ich wissd genau was ganz owwe uff der Lischd stehn werrd.
Um Bääm gehts aach bei der Iniziadiefe vumm Saarforschd. Wo se die Leid dezu uffordere, fier im Wald Eichele se sammle unn abseliwwere. Aus denne solle dann widder neije Bäämscher wachse. Scheen grien – wie die Hoffnung. In Dengmerd leid die Sammelstell am Waldingang an der Spieserstroos. E prima Idee, awwer hoffendlich loggd das dort nidd widder die Wildschweine aan.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort