Mundart-Kolumne Es rauscht im Blädderwald

Wanns aach de Daach iwwer noch mollisch warm werre kann, muss mer konschdadiere: de Herbschd iss im Anmarsch. Es kommt dann ball die Zeit vunn der Weinlese. Awwer es werrd joo nidd nur de Wein gelääs.

Mundartkolumne Aufgepickt aus der Saarbrücker Zeitung
Foto: SZ/Robby Lorenz

Jedds, wos friejer dunkel werrd, aach vermehrt widder Biecher. Das iss iwwerhaupt e guddi Kombinazioon fier Genieser: bei der Weinlese gehts um Getränke unn bei de Biecher um Lääse-Fudder.

Unn fier sich so richdisch se entspanne, doo greife die Leid am liebschde zu spannender Leggtüüre: Bei der Lampe mildem Schein, zieh ich mir nen Krimi rein. Am beschde midd lokalem Bezuuch. So wie geschdern, wo de Klaus Brabänder sei neijes Opus vorgestellt hat. Beim Lidderduurforum, wo zum Moddo hadd: Lääse unn lääse losse. Unn das Ganze in der Lokalitääd vunn der Stadtbiecherei. Wo fier Biecherwermer in sämtliche Aldersklasse e richdisches Schlaraffeland iss. Doo gebbds nämlich Lidderaduur in all Schaddierunge. Bilderbiecher, Biecher im Groosdrugg unn sogar Biecher in Scheiwe. Also Lääsestoff, der wo iwwer die Ohre verabreicht werrd.

Apropos Ohre: So e Biblioteeg iss joo aach insofern ebbes Besonneres, weil se in dem ganze Truuwel unn Balaawer e Ort der Stille iss. Lääse an sich iss nämlich e ganz unschbeggdagulääri Beschäffdischung. Weil sich alles in unsrer Phantasie unn im Kobb abspielt. Mei Freind Schorsch hadd sich sogar mool doohin verirrt. Allerdings noome eejer feuchtfrehliche Stadtbummel. Doo hadd der doch tatsächlich getönt: Ich hädd jedds gäär e Curryworschd. Die Dame an der Rezebbzioon hadd nur ganz freindlich gemennt: Das iss hie e Biblioteeg. – Oh Pardong, das hann ich gladd vergess. Unn dann hadder ganz leis geflüstert: Ich hädd gäär e Curryworschd!

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort