Mundart Wat e gudder Schutzengel kuurz voor mei Paaßjonn

Es war ihr letzter Schultag – und sie hatte Gott sei Dank einen Schutzengel, erzählt Karin Peter in ihrer heutigen Mundartkolumne.

Mundart: Wat e gudder Schutzengel kuurz voor mei Paaßjonn
Foto: SZ/Robby Lorenz

Meh wie ääner wäärd sich erénnern, wie hie én t Saarland só vill klää Gróndschoolen platt gemach gé sénn. Aach ónser alt School métten é Saarlui hott missen draa glaawen. Die letscht zwaai Jòhr wòòre mer némmeh selbschdännich. Mer wòòren en „auslaufende Dépendance“ vaan de „Vogelsangschool“ odder fó Schbass gesaat: der „A-Depp“. Bés dervoor hott ich de Schoolleitóng.

Et wòòr der voorletscht Schooldaach 2007, zwaai Daa eh fó ónser alt School ónn aach fó mich Feieròòwend wòòr. Ich sénn nämmlich é Paaßjonn gang. De Zeichnisser, wó mei Scheff ónnerschrief hott, die mósst ich én de Grooß Paus aan deer Mòòrn én t „Mutterhaus“ abhólle fahren. Aan de Ausfahrt vaan ónser Schoolerhoff, dò wòòr e Schrank. Wie ich foortfahren, dò lein ich de Schdang nuur locker óff de Gawwel ó schberren nét ab.

Óff mei Réckweech, dò fängdet greilich aa se plätschen. Aan der Hoff aakómm, hallen ich dicht vórran de Schrank, wéll aus­schdeijen fó óffsemachen, greifen noch dapper nòò mei Reenjacken óff der Beifahrersétz, mei Fuuß óff de Brems, én de Eil ganz vógess, fó der Schalthéwwel ween t Autómaatik-Getrief óff „P“ se schdellen, ónn dòò pasierdet: Mei Fuuß rutscht vaan de Brems, et Autó rollt voor, der Kiehler schieft sich ónner de Schdang – ää Gléck, äss ich nét abgeschberrt hott – mét Karrachó flieht die hooch! Et schießt mer durch der Kopp: Karin, géff Gaas! Et Autó macht e Satz nò voor! Ich heeren, wie hénner mer de Schdang óff de Gawwel óffschlaat: Schock! Ich aagehall, ausgeschdie ó mei Autó vaan all Seite betracht: Der Scheiwewéscher voor, deer wòòr kabutt ónn oowen ówwet Dach wòòr lénks ó rechts e ganz zaarter rooder Schdreifen, abgerief vaan die alt Schdang. Ónn dat wòòr gutt só, sónscht hätt mer wómijjelich kääner Minsch die lòò Geschicht geglaaft, weeder mei letscht Kólleejinn noch die Leit én de Waagasser Autówerkschdatt. Ónn die alt roschdich Schdang? Die hott iwwerleeft: Se hott nuur e Knéck aan die Schdell, wó se sowwisoo schó geréss wòòr.

Wat hott ich só kuurz voor mei Paaßjonn e gudder Schutzengel! Fó die alt Volksschool awwer, dòò éss nòò iwwer hónnert Jòhr de Schrank endgiltich gefall. Lääder Goddes!

Karin Peter lebt in Wadgassen. Sie schreibt in der alten moselfränkischen Mundart Saarlouis’.
Die nächste Mundartlesung von unserer Autorin Karin Peter findet am Freitag, 17. August, im Deutschen Zeitungsmuseum in ihrem Heimatort Wadgassen statt. Beginn der Mundartlesung ist um 19 Uhr, der Eintritt zu der Veranstaltung ist frei.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort