Vum Scharlodd die Dseid gebodd!
Waare ihr aach in Saarbrigge im Kinno gewään, jeddse wo das Feschdewel gelaaf iss fier de Maggs Offills? Dissjòhr hammer schunn gans frieh die Kaarde geholl, weil leddschd Jòhr waare mer dse schbääd draan unn hann nuur noch die Kurdsfilme midgridd. "Das bassierd mer nidd nommòò!", hann isch dòò dse Meinem gesaad
Waare ihr aach in Saarbrigge im Kinno gewään, jeddse wo das Feschdewel gelaaf iss fier de Maggs Offills? Dissjòhr hammer schunn gans frieh die Kaarde geholl, weil leddschd Jòhr waare mer dse schbääd draan unn hann nuur noch die Kurdsfilme midgridd. "Das bassierd mer nidd nommòò!", hann isch dòò dse Meinem gesaad. Unn wie danne in der Dseidung geschdann hadd, dasses loosgehd, hann isch misch schunn middaas aangeschdelld. Mier hann aach noch Kaarde fier de Sebb unn sei Fraa midgeholl unn dann aach noch fier de Alwies unns Greed. Häddschd mò solle siehn, was die hinner uns in der Schlang e Ballaawer unn Raddau gemach hann, weil mier fier all die Kaarde so lang gebreischd hann. "Wolle ihr dòò Wurdsele schlaan?" hannse geschreid. Mier hann awwer dò gemach, als gääde mer se gaanidd heere.
Wie mier danne de erschde Daach ins Kinno kumm sinn, hadd uns es Briddse Scharlodde die Dseid gebodd. Mer solls jò nidd menne: Das hadd aa Kaarde gehadd unn hadd es ganse Feschdewel ingeweihd, weils das jò mache muss, wo ääs doch die Owwerbirjermääschdersch iss. Mer wääs jò nidd, obs Scharlodde iwwerhaubd vill iwwerisch hadd fier die Filme, awwer ääs muss das jò mache. Dò kannschde mò siehn, die hann aach kää scheenes Lääwe, die Bolliddigger, wann se hingehn misse, wo se hinmisse, unn nidd wo se gäär hinwolle. Kann naddierlisch sinn, dass es Scharlodde aa mòò gääre ins Kinno gehd, veleischd gääd ääs awwer liewer e annerer Film gugge.
Mier waare danne jeeder Daach unnerweeschs vun äänem Kinno ins annere. Unn all Schauschbiller, die wo innem Film midgeschbilld hann, kunnd mer besischdische. Die hann soggaar rischdisch mid äänem geschwäddsd unn dischbedierd, warrum de Film so unn nidd annerschd ausgang iss. Das hädd isch jò jeddse nidd gedenggd, wie die, wo im Film midschbille, so gans normaal schwäddse mid ääm, wo mier doch gaa kää blasser Schimmer hann vun Kinno unn so. Wie mier aam Enn vun der Wuch die Filme, wo mer uns rausgesuchd hann, allegaar gesiehn gehadd hann, hammer aa gewuschd, wäär jeddse de Breis verdiend gehadd hädd. Awwer - mer glaabds faschd nidd - mier hann mò widder falsch getibbd unn e gans Annerer iss de Erschde gewään. Isch wääs jò nidd, wie die das so mache, awwer mier hann fier de Pubblegummsbreis beschdimmd Schdigger dsehn Kaarde uff ääner Film geseddsd unn hann die Naas fier niggs unn widder niggs geschbiddsd. Also wann de misch fròòschd: Isch wääs aa nidd, wie die das danne dsem Schluss feschdleesche, was de Leid dse gefalle hadd. Iss jò aach eggaal. Haubdsach: Mier sinn debeigewään unn hanns Feschdewel gudd iwwerlääbd!
Georg Fox schreibt Texte in rheinfränkischer Mundart. Zuletzt veröffentlichte er die Doppel-CD "Gudd druff" (CMO).
