Vom Glääwe, Hoffe on Lije

Der Mann, wo jere Morje bei mir aam Desch huggt, gläävt mä net!Dat hääscht, ä gläävt mä net emmer on ewe aach net grad alles. Wenn eisch'em verzijäle, datt uuser Hond beim Spaziergang iwwer de Stecker e Haas geseij on deäm Leffeltrejer em Gradamb noogerannt es, durr'ä nicke, der Mann, jojo

Der Mann, wo jere Morje bei mir aam Desch huggt, gläävt mä net!Dat hääscht, ä gläävt mä net emmer on ewe aach net grad alles. Wenn eisch'em verzijäle, datt uuser Hond beim Spaziergang iwwer de Stecker e Haas geseij on deäm Leffeltrejer em Gradamb noogerannt es, durr'ä nicke, der Mann, jojo. Datt awwer Hond on Haas steh bliiv se, wie eisch "STOPP!" gegrääscht ha, hält mo nommo kää Mensch - on so aach kää Mann - voär mijlisch. Wär'et nur dat, wat mir net gegläävt geft, et wär leischt o bequem auszehalle. Haas hi, Hond her, et geft wischdijeres.

Wie etwa die nauschde Geschischte aus der Hirn- on Seeleforschung. Iwwer die gän sogar Beijscher (Büchern) geschriiv. Noja, eisch muss zougä, datt aach vill onneerisch Zeisch zwesche zwoo Bouchdeckele gepackt geft. Et geht dobei meschdens nur em ent: em de Profit. Awwer geh mä doch mo dävo aus, datt net jerer bloß Gäld o Stroh em Kopp hat, behaupte eisch on weise deäm Mann aam Desch e Bouch iwwer de Glecksschalter. Do steht dren, wie mä em eijene Owwerstiibschi de Schalter so stellt, datt mä met allem - sogar met der Leit, wo äänem net glääwe - besser klar kemmt. E Knipps on alles geht nochemo so gudd. Eisch wääß noch net, wie dat funktioniert, eisch sen ijärscht am Aafang vom iärschde Kapitel em Bouch, awwer dat klappt ganz sischer prima, wenn'ij'et irjendwann hi kreij. Der Mann gläävt dat nadiirlisch net! Deäm es wahrscheinlisch net ze hälfe.

Lo letscht han'ij'em e Meldung, die off dä 'Eins', der ijärscht Seit von dä Saabregger Zeirong, gestann hat, voärgeleäs. Do es et em dat Sisch-voärstelle-kinne gang. Wissenschaftler han dursch Studie o Tests rausgefonn, datt soball mä sisch ebbes rischidsch feschd ebild, dat so gudd wirkt, wie we'mä ebbes tatsäschlisch gemach hat. Wonnerbar, nur schad, datt die Idee net vo mir es. Wenn sisch also ääner ebbes abgewijäne well, beispillsweis dat ville Äße, da muss'ä sisch nur met vill Aandacht voärstelle, wie ä e Steck Schoklad, e Teller Dickbohnesopp met Pangkouche on meinetweje noch meh eßt. No ä gewesser Zeit es'ä da automatisch on würklisch bommssatt; wenn'ä et rischdisch gemach hat. On off die Art, so hat weirer en dä Zeirong gestann, kinnt mä aach et ville Trenke, sogar et Saufe, et Rauche on der annere ongesonne Krom lossgä.

Hei wei dat, wat der ongleckselije Mann am Desch dodroff gesaat hat: Männer kinnde sowieso net multitasking, wäre awwer Spezialiste foär't Efektivschde on Logischde. Aus deäm Grond gäng sisch der Profi en so'm Fall voörstelle, gleich de Leffel ganz abzegä, also mausdood ze se. Eijentlisch sollt'isch et offgä, et Glääwe on et Hoffe. Ään Froo bleivt ze stelle: Wieso gläävt ääm so e Mann net nur net, voärwat muss ä emmer aach noch wahnsinnisch iwwertreiwe?

Karin Klee lebt in Wadern und schreibt Erzählungen, Krimis, Gedichte und Kurzgeschichten in Hochdeutsch und Moselfränkisch. Weiter Informationen im Netz unter karinklee.saar.de.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort