Jeddse hadd se sisch e groosi Luub fers Gläängedruggde uff de Verpaggunge kaaf. Ei däär drähsche awwei kämmeh Annalooch-Kääs unn Glääb-Schingge aan! Wann die Ooma Kädd im Subbermaargd uffgreidsd, gehd die gans Besaddsung duddswidd uff Dauchschdadsjoon. Awwer gischder hadd se de Filjaal-Leider verwiddschd, eh dasser hinnerm Gemies kunnd in Deggung gehn. "Dòò gugge Se mòò, däär Joogurd dòò", gnäbbd se sisch däär aarme Kerl vòòr, "dò schdehd ‚Frischer Joghurt‘ druff! Ei gebbds denne aa in der Sord ‚vergammeld‘? Als gängd isch e alder Joogurd wolle kaafe! Awwer mò gans abgesiehn dòòdevun, wie kann dann däär Joogurd dòò frisch sinn? Äärschdens emòò: Wie ald waar dann schunn die Kuh, vun däär die Milsch kummd? Dswäddens: In wellem Dääl vun der Weld schdehd dann däär Schdall vun demm Rindvieh? Unn wie lang waar die Milsch schunn unnerwääs, eh dasse weiderverschaffd genn iss? Driddens: Wie lang schdehn dann die Joogurd-Dibbscher schunn in eire Reggaale erum?" De Filjaal-Leider, schwäär gegnäddschd, schdodderd ebbes vum Minneschd-Haldbaarkääds-Daadumm. "Jòò", schdauchd ne die Ooma Kädd sesamme, "Bedoonung uff ‚Minneschd‘! Unn dòòdenòò dirfener das Dseisch als noch weiderverkaafe. Gescheider wäärs doch, wammer wissd, wanns aanfangd se grawwele. Allee, mier brauch känner meh soo dumm Dseisch wie ‚frisch‘ uff sei Lääwensmiddele se schreiwe!" De Filjaal-Leider guggd sisch nòò Fluchdmeeschlischkääde um. Dò driggd em die Ooma Kädd e Paggung Uffbaggbreedscher in die Hand: "Unn hann Se das dòò schunn gesiehn? Dò muss isch Ihne mò graad verdsähle ..."

Evelyn Treib schreibt in Hochdeutsch und Saarbrücker Mundart. Ihre letzten Veröffentlichungen (gemeinsam mit Edith Braun) waren "Necknamen und Schimpfnamen saarländischer Orte" sowie "Keine Fisimatenten".