Soo schnell geht kääner hie verloor!
Verfahr Dich nét!", hoddet gehääsch, wie eich meich óff de Weech gemach hann foor lòò nò Bääres (Berus). Eich wóllt nämmlich ént Konzert vaan der Hans-Walter Lorang, lòò ént Scharfeneck
Verfahr Dich nét!", hoddet gehääsch, wie eich meich óff de Weech gemach hann foor lòò nò Bääres (Berus). Eich wóllt nämmlich ént Konzert vaan der Hans-Walter Lorang, lòò ént Scharfeneck. "Hóll Dein Naawi mét, äss De de Weech fénnscht!", hann se gesaat! Wie kómmen Dier mer da voor? Eich meich é Bääres verfahren? Iwwerall, awwer nuur nét é Bääres! Nää, dat kann nét sénn! Wó mier doch én de Juughend soo oft lòò oowen óff de Berch wòòren. Ónn dò neilich, dò sénn eich doch mò bei Dórrannen (St. Oranna) e bésselché mét der Hónd schbazziere geween. Verfahr Dich nét! Wadde Frechhätt! Jòò, gutt! Eich wéll mò saan, wie eich dò neilich et eerscht Mòòl allään ént Reich, dat hääscht, lòò én de Palz gefahr sénn, dò wòòr dat wat anneres. Dò mósst eich paar Mòòl fròòn, wót langes geht, bés eich é Goodebaggoowen aakómm sénn. Dò hätt eich e Naawi gebraucht, awwer doch nét hie foor nò Bääres!
Eich dapper foort. Et wòòr de heegscht Zeit, ónn et wòòr schón dónkel, wie eich de Berch eróff sénn. Ónn dò kómmdet, wie et hat misse kómmen: Eich verfahre meich! Eich fahre verkehrt ab! Nundidjé! Móss dat lòò sénn! Der Deiwenker wääß, é wat foor Ecken eich aakómm sénn, jeedefalls nét é Scharfeneck! Lauter freem Schdròòßenaamen, wó eich lòò oowen noch nie gelees hott. Eich sénn ént Neibaugebiet geròòt! Ää Gléck, et Ursula ónn der Klaus, die hodde mer jò de Éntréttskaart besorcht. Die wääre mer aach e Platz freihallen!
Wie kómmen eich nuurm aus deer Ecken eraus? Bleif ruich! saan eich mer. Entweeder de gehscht aane Haus klingeln odder de treffscht ääner óff de Gass, wó de fròòn kannscht. Awwer weit ó bräät kää Minsch ó kää Seel! Eich fahren óm die näägscht Kurv, ónn dòò, wadde Gléck! Dò schdehn drei jóng Leit médde Hónd! Eich dapper aagehall: "Entschuldigung, wie komme ich nach Scharfeneck? Ich habe mich verfahren." Dò lacht der jóng Mann ó saat zu die ää Fraa, se kénnt jò graad mét mer fahren, weil se aach én dat Konzert wóllt. Wie die jóng Fraa éschdeicht, schdellen eich meich voor. Dò guckt die meich aan, lacht ó saat: "Ich kenne Sie. Ich war mal bei Ihrer Buchvorstellung. Meine Freundin, Anke Bier, hat nämlich Ihr Buch illustriert!" Dò gesitt mer mò nommò: Soo schnell geht kääner hie bei óns verloor!
Wie mer é Scharfeneck aakómmen, òòtmet et Ursula óff. Et wòòr én ääner Óffreejóng. Ónn der Klaus männt, foor de Hämmfahrt, dò gääwet nuur zwaai Mijjelichkätten: Entweeder sie gääden vórraa mier fahren, odder awwer, eich gäät hénner sie fahren. Eich kénnt mert noch aussuuchen!
Karin Peter schreibt in derMundart ihrer Heimatstadt Saarlouis. Neuerscheinung: Edith Braun/Karin Peter "Von Aabääter bis Zwuurwel. Schimpfwörter und Kosewörter in saarländischen Mundarten". Im Buchhandel erhältlich.
