So, du Kuh!
Ob Milschkih beim Bauer odder Rindviescher im normale Läwe: Dass änner "So, du Kuh!" saad, hann isch eerschd geheerd, wie vòr Jòhre im Zuuch änner vázehld had, "So du Kuh" wär sei Hobby. "Is das so wie Blindekuh?" fròòd sei Gejeiwwer. "Gwadsch", saad de eerschde. "Das is wie Greidswordrädsel mid Zahle
Ob Milschkih beim Bauer odder Rindviescher im normale Läwe: Dass änner "So, du Kuh!" saad, hann isch eerschd geheerd, wie vòr Jòhre im Zuuch änner vázehld had, "So du Kuh" wär sei Hobby. "Is das so wie Blindekuh?" fròòd sei Gejeiwwer. "Gwadsch", saad de eerschde. "Das is wie Greidswordrädsel mid Zahle. Nein-mòò-nein Reschenhaisjer in drei-mòò-drei Neinerpäggscher. In jed Reih riwwer unn runner unn jed Neinerpäggelsche misse die Zahle vun änns bis nein, jedi nur äämòò, nur eewe durjenanner. E paa de Zahle schdehn dòò, de Reschd muss má rausfinne." "Unn was gridd má dòò deforr?" fròòd der anner. "Bleedsinn! Dòò gridd má doch niggs. E schlaues Kebbsche hald!", blaffd Nummer änns. Wie der anner dann saad "Na ja, dann hasch'e jòò noch gudd se duun !" bin'isch ausgeschdie, bevòr se sisch in die Woll grien kunnde.
Monade schbäder kummd má das widder in, wie's Fernsehn "So du Kuh!" gezeid had. Aha! In Wòhrhääd heischd das "Sudoku". E neier Drend, unn die gans Weld wär reinweg närrisch druff. Aus Japan käm's. Mir is eerschd nidd uffgefall, wie mei Moni groose Ohre gridd had. Immer schunn had's gäär gegnobeld, Denkschbord unn vágwäre Logeleie. So kunnd's nidd ausbleiwe: Ääs huggd mid rodem Gnause vòr me Sudoku, denkd, schreibd Zahle, gròòdseld mansche drei, vier, finf Mòò driwwer, unn grummeld alsmòò e unscheenes Word.
Wääs jòò jeder, Fraue hann's nidd so mid Zahle. Logik is Männersach. Wie mei Aawed, wo se misch gäär "Herr der Zahlen" nenne. Isch bille má niggs druff in, awwer freindlisch hann'isch aangebood: "Fròò nur, wenn de Hilf brauchschd!" Hädd isch bloos die Schniss gehall! Raushalle solld isch misch! Wenn's gaanidd annaschd gääng, dääd isch's schunn erfahre. Daachs druff durfd'isch wirglisch an sei eerschdes Sudoku: nei abgeschrieb, es Original waa nim'meh se lese. Paa Daa schbäder fròòd's schnäägisch, wie weid isch wär. Unn isch saan, forr Zeid se gewinne, isch wär noch nidd dezu kumm. Dass isch's in de Kombjuder getibbd hann, weil má dòò iwwer falsche Zahle nidd muss driwwer schreiwe, dòòdevun hann'isch niggs gesaad. Nòò rá Wuch hann'isch's Handuuch geworf. "Isch grien's aach nidd raus. Is wohl e Fähler drin!" Kaum kann's es Grinse vábeise unn leed má sei seid Daache ferdisch Leesung hin. Bädsch! "So du Oggs!", hann'isch gedenkt. "Dòò schdehsch'de jedds vòr deinem Scheierdoor. Unn es nägschde Mòòl iwwerleesch'de, bevòr de jemand ungefròòd e Gefalle duschd!" Mache má's kurds: Ääs had dann unser Sudokus gemachd unn isch eisern weg geguggd. Schunn ball had's dann bloos noch die forr Könner, Eggsperde unn Schbedsialisde aangeguggd un das jòhrelang. Vòr e paa Wuche, bin isch doch nom'mòò an e Einsteiger-Sudoku gang - mid Erfolsch. Gans näwehär hann isch's em vázehld. Gleisch had's má sei "rischdische" Tüftler-Sudokus vábood. Na gudd, isch will em sei Schbass losse. Bloos: So werd's nie raus grien, ob isch ach die schwäre schaffe dääd. Unn isch grääd die raus! Gans beschdimmd! Zahle unn Logik sinn doch ebbes forr Männer! Odder villeischd nidd?!
Peter Eckert, aufgewachsen in Burbach, lebt seit 1972 in Wadgassen-Differten. Letzte Veröffentlichung war der Mundart-Asterix "Die Sischel vun Gold".
