Hallo? Hallo, Irmsche, bisch duus? Ei gen Dach, hie isses Erni. Isch hann geheerd, de bisch im Granggehaus. Dò wolld isch doch dirregd emò aanruufe. Was machsche dann fer Sache? Was saasche? Schunn seid virdseh Daa? Saa nuur! Ei es Bruuni hadd mer jò erschd gischder verdsähld, duu häddschder de Hals gebroch unn … Was? Ach soo, nuur de Owwerschenggelhals! Ne ja, dann gehds jò noch. Was? Laafe kannsche nimmeh? Och, das renggd sisch widder in. Ei holle mòò, wie isch mer sellemòòls de Gnäschel verschdauchd gehadd hann uff däär bleed Kellerdrebb, dò hann isch aa misse e gansi Wuch feschd leie. Unn schdell der mò vòòr, dòòmòòls hadd mer die Kass nidd emòòl e Kuur bewillischd gehadd! Was? Ach, duu hasch e Kuur verschrieb gridd? Hann die middgridd, wie ald dass de schunn bischd? Dò kannsche mò siehn, fer was die Kassebeidrääsch immer deirer genn. Ei hasche schunn geheerd, em Elsje Seiner, de Oddo, iss jò aa soo grangg. Däär hadd schunn dswei Wuche die Fregg. Awwer kennsch jò die Mannsleid, die misse immer iwwerdreiwe. Schaffe gehn kanner nidd, awwer in dääre Dseid dehemm die gans Buddigg dabbedsiere. Ach, unn hann isch der schunn verdsähld, dass isch deleddschd so e beeser Huuschde gehadd hann? Nää? Jesses, das waar e schlimmi Geschischd. Jedds waard emòò, wie hadd dann das aangefang? Ah jòò, bass uff … Was mennsche? Mied bische? Ei vun was danne? Im Granggehaus kannsche doch de ganse Daa schlòòfe! Soo scheen mäschd ischs aa mòò hann! Seiddemm dass isch in Paasjoon bin, kumm isch dsuu gaar niggs meh vòòr lauder Gruuschelei dehemm. Deswääe hann isch aa känn Dseid, fer disch emòòl im Granggehaus se besuuche. Gelle, bisch jò nidd bees, wääsch jò, wie das iss. Unn danne kummd jò bei mier noch debei, dass isch allergisch binn gääe Granggeheiser. Ei jòò, vun demm Geruch dorde gebbds mier immer gans blimmerand im Kobb. Awwer isch ruufe disch jeddse äfdersch mòò aan. Gelle, es iss doch immer scheen, wammier dswei uns emòò gemiedlisch unnerhalle? Ei isch muss der jò aa noch vun demm Wellness-Uurlaab uff Ferdewenduura verdsähle, wo isch unn mei Erwien deleddschd … Was saasche? De Dogder iss graad erinkumm? Musch Schluss mache? Ei allee dann, bis e anner … Uffgehong! Hadd doch das Irmsche ännfach uffgehong! Soo e Freschhääd! Das hadd mer jeddse vun seiner Guddmiedischkääd! Das dòò hann isch es leddschd Mòò aangeruuf! Sollem doch sei Owwerschenggel graad im Hals schdegge bleiwe!

Evelyn Treib schreibt in Hochdeutsch und Saarbrücker Mundart. Letzte Veröffentlichungen : "Necknamen und Schimpfnamen saarländischer Orte" und "Keine Fisimatenten".