Die leddschde Hòòr vum Jòhr!

Wie isses gewään? Hanner gudd gefeierd? Waars Grischkindsche lieb gewään?“ So fròòd mer in denne Daache, wann die Weihnaachd verbei unn de Silweschder schun so gudd wie dò iss. Es Jòhr gehd mid Rieseschridde se Enn unn mer bliggd vum Kallenner die leddschde Blädder.

Gans kahl isser genn, niggs meh druff unn niggs meh draan! Wann die Weihnaachd erum unn de Silweschder noch nidd gans dò iss, saad mer im Saarland, mer leid "dswische de Jòhre", aach wanns eischendlisch jò gaar kää Daache "dswische" de Jòhre gebbd.

Was hädd mer so gääre e weise Weihnaachd gehadd, awwer: Niggs iss gewään! Niddemò e paar Grimmel Schnee hadds genn. Unn die paar Daache im Nowwember, woos mòò so rischdisch gnaggskald gewään iss, die hadd mer schun längschd widder vergess. Wann de alsemò òòmends schbääd am Finschder schdehschd unn in die Naachd rausguggschd, woos Bindfääde räänd unn de Schdurm dursch die Bisch peifd unn de Leid de Räänschirm linggs drääd, dòò gebbschde so e bissje gräädsisch, weil middem Wedder kää graad Fuhr dse fahre iss - dissmò nidd, leddschd Jòhr nidd, eischendlisch nie!

Dò dsiehd mer ääwe jeddse emòò de Schluss-Schdrisch unnerm alde Jòhr unn simmelierd, was mer im neie Jòhr alles annerschd mache gääd. Glaab mers, es kummd wies kummd unn gebbd aach allgebodd so geholl wies kummd. Verbresch der nidd sevill dei Kobb! Die meischde Vòòrsädds hasche schun im Feebruaar vergess. Unn iwwerhaubd: Die beschde Vòòrsädds halle -wanns hochkummd- vun mòrjens bis middaas.

So gehd in denne Daache es Jòhr gans schdill dse Enn unn rabbeld sisch devun. Unn in de leddschde Daache bliggd die Dseid vum Jòhr die leddschde Hòòr.

Am 1. Februar liest Georg Fox um 18 Uhr im Rahmen einer VHS-Veranstaltung in Sulzbach im Salzbrunnenhaus.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort