Der Engel sei Flitsch
Wann et én de Zeit voor Kréschdaach aagefonk hott dónkel se génn, dò wòòrt derhemm én ónser Kéndhätt oft Uuses, dat sich de ganz Fammill, wó ént Haus gewahnt hott, én de Ooma ihr Kich getroff hott. Da sénn de Keerzen aan der Adwentskranz aagemach génn, ó mer ha méddenanner Adwents- ó Nécklòòslieder gesóng ó Gedichtcher óffgesaat.
Aan óns Kénner hann die Alten dann Geschichtcher aus ihr aaije Kéndhätt vózehlt vaan der Knecht Ruprecht ónn der Hans Muff, vaan der häälich Ssää Nécklòòs mét sei Eesel ónn aach vaan et Kréschkéndché mét de Engelcher.
Awwer aan ääner Òòwend erénnern ich mich noch ganz besónnerscht. Ónser Mamma heert óff äämò óff se séngen ó ruuft ganz afferrett: "Sé mò ruich! Dòò! Ich hann e Fliejel aan de Fénschder gesinn! Dò móss graad en Engel vóbbei gefloo sénn!" Wie gebannt gucke mier Kénner ówwet Fénschder. Wirklich, lòò wòòrt nommò! Eppes wie e weißer Flitsch éss aan et Fénschder vóbbei gehuscht. Eh mier Kénner et richdich begréff hodden, wòòr der Schbuck schó rómm! Mä jees, en Engel wóllt wéssen, ob mier óns aach schécken! Wie gutt, äss mer nét geschdriet hodden! Dat wäärder aant Kréschkéndché vózehlen!
Awwer wat wòòr dat wirklich? Wie mier némmeh aant Kréschkéndché geglaaft hodden, dò hann se óns óffgekläärt: Ónser Taant Mielché, de Schweschder vaan ónser Pappa, hott sich ganz schdiekumm aus de Schduff geschléch ónn dapper vaan de Gans, die wó se foor de Kréschdaach geschlacht hodden, e Flitsch gegròòst. Die hoddet hoochgehall wie e Palmweedel, ónn dòòdermét wòòrt dann e paar Mòòl dief gebéckt aan de Fénschder vóbbei gelaaf.
Gesinn Der, et wòòr wirklich e Flitsch, wann aach nét vaan en Engel!
Karin Peters neues Buch mit CD "Hans Huckebään, der Óngléckskoof" ist im Buchhandel erhältlich.
