Dat fascht appene Ohr

Mer woaren spazieren mét Freinden. E wónnerbar Tour hoch iwwer der Mosel bei Perl.

Et éss alles prima gelaaf. Mer hann aandächtich all Schilder gelääs, wo iwwer de "Flora ónn Fauna" Auskónft génn hann. Et woar e wérklich scheener Sondachmorjen ónn mer wóllten danò scheen irjendwo esse gehen. Awwer daraus éss nix génn.

Wie mer zeréck am Auto woaren, de Wanderschou aus- ónn de Sondachsschou aagezou hann, éss eppes pasiert. Eich woar der Fahrer, hann de Dier óffgemach ónn wóllt mich grad résetzen. Ich hott awwer de Dier nét weit genuch óffgemach. Wie ich mich gebéckt hann fer ésesteijen, éss se zeréck-geschlaa, dat häämtéckisch Louder, ónn hat maich Dómmkopp am Kopp getroff. Ich hammer ant Ohr gefahr ónn gemerkt: Oh leck, dò éss eppes! Ònn én der Scheiw hann ich dann gesinn: Et Ohr woar noch draan, awwer némmé ganz. Et Ohrläppchen hat nur noch an ääm Fadem gehang. Ónn ich hann aach gemerkt, dat ich ganz weiß ém Gesicht woar.

Et Petra, wo mét us gang éss, woar freijer mò Kraankenschweschter ónn hat super reagiert. Et hat mer mét em Plaschter et Ohrläppchen provisorisch feschtgeklääft. Der Eddi, sei Mann, kónnt sich dat Elend nét aaloun ónn éss e paar Meter weidergang. Er hat us dann awwer doch ént Krankenhaus nò Mierzich gefahr. Ònn dò hat mer e jonger Dókder et Ohrläppchen nòmò aagenäht. Ich sémmer vorkómm wie der Vincent van Gogh.

Als wär ma vom Läwen nét scho genuch geschlaa! Kénnt ma, hann ich mer gedenkt, wie ich óff der Prétsch gelää hann, nét die Automark, wo so aggressiv Dieren produziert, vor de Kadi hóllen? Van der Entschädijong kénnte mir vier dann orndlich essen gehn. Awwer mer sé jò leider nét én Amerika . . .

Gérard Carau lebt im moselfränkischen Beckingen und ist aktiv im lothringischen Verein "Gau un Griis", wo er die Literaturzeitschrift "Paraple" betreut, deren 25. Ausgabe jetzt erschienen ist.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort