So wie es Liss, woo aaneme dreidsehnde Freidaa uff die Lääder geschdie iss. De Granggewaan hadds dann abgeholl. Deswääe hann isch jeddse aa gaar kä Kobb, fer mer e scheeni Geschischd fer die Dseidung se iwwerlee'e, woo mer mò kinnd verdsähle. Rischder blaand mer e bissje vòòrenauser, wie mer es beschd däär Freidaa dòò ohne Huddel unn Karrambelaasche hinner sisch gridd. Wääs de Deiwel, was heid alles kinnd schiefgehn! Ei holl emòò: Dò hugg isch misch hin unn schreiwe mei Mundaard-Geschischd. Unn wanns dann dumm laafd, duud ausgereschend heid bei der Saarbrigger Dseidung die Druggmaschien fregge. Odder es Babbier iss ne ausgang. Ei dò wäär jò die gans Äärwed fer die Kadds gewään! Allee, loss ischs fer heid liewer sinn unn saan eisch, wies iss. Unn isch wääs, vun was isch schwäddse! Sellemòòls hann isch emò aaneme Freidaa, de dreidsehnde, geheiraad. Eischendlisch hädd mer jò kinne wisse, wie so ebbes ausgehd. Unn genauso isses dann aa kumm. Heid bass isch an soome Freidaa e bissje besser uff. Dò holl isch mer schunn dunnerschdaas e Granggeschein unn bleiwe dann bis dsem virdsehnde gans dusma dehemm im Neschd leie. Awwer wanner in der näggschd Dseid niggs meh vummer heere, iss mer denne dòò Freidaa wahrscheins die Naachdsdischlamb uff de Kobb gefall.

Evelyn Treib schreibt in Hochdeutsch und Saarbrücker Mundart. Veröffentlichungen (mit Edith Braun): "Necknamen und Schimpfnamen saarländischer Orte", "Keine Fisimatenten".