Mundart Na dann, Broschd Neijòhr!

Kolumnist Georg Fox hat sich bewusst nur ganz kleine Vorsätze zum neuen Jahr gefasst – dann ist es leichter, sie auch einzuhalten.

 Allemò holld mer sich jeed Neijòhr ebbes vòòr.

Allemò holld mer sich jeed Neijòhr ebbes vòòr.

Foto: dpa/Xin Yuewei

Dissjòòr hann mier de Silweschder mò rischdisch gefeierd. Mer wääs jò nie, ob das in de näggschde Jòhre iwwerhaubd noch ebbes gebbd middem Jòhresweggsel. Wanns Gliema so weidermachd, hammer mer ball aam Silweschder de Hoochsummer unn im Summer hugge mer im Kiehlhaus, weil mers drause vòòr Hidds nidd aushalle. Isch hann dsuu Meinem gesaad: Wer wääs wie alles kummd! Unn dòòdefòòr hammer die Nochbersch ingelaad unn midnanner es nei Jòhr ingedsähld. Geschoss hann mer jò nie, weil mier immer nuur es Feierwerg vun de annere Leid gugge. Warrum hädde mier das annersch mache solle? Wann die annere dissjòhr gaar kää Raggeede in die Lufd geschoss hädde, missde mier jò nidd demid aanfänge.

Allemò holld mer sich jeed Neijòhr ebbes vòòr. In e paar Minnudde gebbd dò meh verschbroch als wie mer innem ganse Lääwe halle kann. Meischd isses jò ebbes Grooses, weil de Silweschder gefiehld schunn wie e halwer Geburdsdaach durschgehn kinnd. „Ab mòòrje gebbd geschbaard!“ saad manscher, der woo eischendlisch schunn vòòrgischder demid hädd aanfange solle. Veleischd will mer middem Raache uffheere. Das iss so ebbes, was vill Leid jeed Jòhr vòòrhann. Odder mer verschbreschd, meh fier die Gesundhääd dse duun. Brääd genungg isse jò - die Brigg vun de gudde Vòòrsädds… awwer nidd besunnerschd lang! Kinnd aach sinn, dass mer im neie Jòhr woomeeschlisch die Tand Erna dreimò im Moonaad besuuche will. Kann aach sinn nidd graad so ofd! Aam Enn fròòd die Tand noch, warrum mer schunn widder kumme? Die gans Weld kinnd mer jò redde, woovòòr, vun was unn vòòr wemm aach immer.

Mundartkolumnist Georg Fox über die guten Vorsätze zum neuen Jahr
Foto: SZ/Robby Lorenz

Muschd awwer nidd menne, dass dòòdenòò alles besser laafd.

Ingehall genn die Vòòrsädds, wanns hoochkummd, nuur vun dswälf Uhr bis Middaach! Gans vòòrnehm ausgedriggd: Die Halbwäärd-Dseid vun denne Vòòrsädds kannschde midder Schdobbuhr messe!

Dòòdefier holl isch mer immer nuur ebbes Gläänes vor, woo mer dengge kann, dass mers veleischd wirglisch schaffd. Kinnd sinn, dass mer nuur noch abbendsuu aam Daach uffs Schmaadsfoon guggd odder dass mer e guddes Buuch kaafd. Ob mers danne aach lääsd, schdehd uffem annere Bladd! Mer kinnds jò aach verschengge! Danne hädd mer de Vòòrsadds uffe Annerer abgeschoob - gaar kää so schleschd Iddee! Wann mers rischdisch holld: Vòòrsädds sinn leischd dse fasse unn schwäär dse halle! Bei uns hadd mer frieher gesaad: „E gudder Vòòrsadds iss wie e Päärd, woo mer ofd saddeld awwer selde reide duud.“

Georg Fox schreibt in rheinfränkischer Mundart. Sein neuestes Buch heißt „Saarlandfraben“ (www.edition-schaumberg.de). Seine Mundarttexte erschienen unter www.nachtgedanken-saarland.de und „Saa was de willschd“, PVS Edition.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort