Kolumne Saarmóó Em Hannibal es dat egal

Mojens, meddes o oowends hijärt mä ne. Sei Stemm, e roschdisch Gardedijr, schallert „gö-göck“ durch‘t Dal. Iwwer Naat äämo woär‘ä do, kääner wääß foärwat o vo wo.

 Karin Klee

Karin Klee

Foto: SZ/Robby Lorenz

Gemerkt ha mir dat, wie ä et ijärschd Mo aan de Scheiv von dä Fenschderdijr hennerm Haus geklobbt hot. Mä hät kinne menne, de Heizung wär kabutt orrer irjendääner wellt met Gewalt ent Haus re. Awwer et es bloß e jonger Fasanehahn gewen, e stolzer Kerl, e Gockel e Schwarz-rot-braun-weiß-greijn. Wie der Kropphals met deäm lange Schwanz emmer dixer offgetaucht es, muschd dat Kend e Name ha. Hannibal ha mä ne gedääft. Ä es zwar net vo Cartago aagereckt, dofoär bis aan de ‚Portas‘ henner usem Haus.

Zesamme met allerhand Meise, Markolve, Spechde, Schwalwe o Spatze peckt ä Sonnebloumekeere o Some, verbotzt neäwebei aach et Fettfourer. Mir decke foär Weldvijel et ganze Joähr de Desch, net ganz ohne Hennergedanke. Wo vill Vijel se, se vill Insekte on dat es gudd foär de Gaarde. Dä Hannibal es dä greschde Vu-el am Platz o hält de Schnecke en Schach, desweje genießt ä e Sonderstaatus. So e Fasanehahn ka nur schlecht flije, ä lääft leijwer meh. Em Summer han ich ne met gleich drei Heijner – dat muss sei Harem geween se – iwwer de Wiese peese geseij. Wo ä sich naats remdreivt, wääß‘ich net. Et hääscht, zum Schloofe gäng ä sich en dichte Hecke o zwesche morschem Holz verstobbe. Logisch, doärt fälle sei kupferrore Stelle nemmes off. Ämo sen‘ich e Ongedanke en de Gaarde gang, do steht der Knecht ämo direkt vis-à-vis. E Moment lang betrachte mä uus, jerer ääner zwinkert kurz, da dräht sich dä Hanni abrupt em o schraakt zügisch Richtgung Wald. So wie wenn ä sich verdoo orrer bloß ebbes vergäss hät. Seit etliche Monate knipse mä ne, nur foär uus, net foär‘t Netz. O mitlerweile schwätzen‘ich aach gär e bessi met ihm als Naturkenner o Hahn. Mir geht nämlich ab on zou schrecklich vill durch de Kopp o manches furchtbar off de Senkel. Do es et net schlecht, mo ebbes ganz anneres gewahr ze gä. Em Hannibal ka mä alles aavertraue, der dud neischt weirertraatsche, geft kä iwwerflüssije Kommentar ab. Weil ä emmer drauße es, kennt ä sich aus, sitt de Esche stärwe, de Fischde nodele, ertreet jere Krach, merkt alle Ballaawer. On dat Beschde am Hanni: et geft neichst, wodriwwer sich dä Hannibal offreje dud, sit mä vo Marder, Fichs, Schoolbusse o Treibjachte ab. On ä sit ald ganz gär dävo ab, dä Hannibal.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort