Mundart-Kolumne von Gérard Carau Lääwschde noch analog odder schon digital?

Was heißt eigentlich „digital“ und „anolog“ im Alltag? Und wenn ein Fahrrad analog ist, ist ein E-Bike dann digital? Unser Autor Gérard Carau kommt ins Grübeln.

Mundart Kolumne Saarbrücker Zeitung
Foto: SZ/Robby Lorenz

Fer Plattschwätzer, ob von der rheinfränkisch odder von der moselfränkisch Seit, sénn „analog“ ónn „digital“ freem Wérter, „Fremdwörter“. Fer die vill Hochdeitsch-mit-Striefen-Schwätzer héizelanns wahrscheinlich aach. Versuche mer die Sach mò ze klären.

Analog éss, wenn ich mei Sach machen kann wie émmer, so wie ich et vo fréijer her geweent sénn. Also alles wie gehatt, kää Problem, alles palletti. Digital éss all dat naumodisch Zaich, womét mir haut zougeschméss génn, mét däm mir némmeh zerecht kómmen ónn wogeent mir uus némmeh wehren kénnen. Analog woar scheen ónn geméitlich, digital éss Chaos ónn uuser Ónnergang.

Analog éss, wenn de noch ze Fouß irjendwo higehn odder mém Faarad hifahre kannscht – awwer nét mém E-Bike, dat wär schon halwer digital. Analog éss, wenn de mojens de Saabrécker Zeidong aus em Bréifkaschden hólle kannschd ónn selwer am Fréistécksdésch lääschd, aach wenn de Fraa mét der schännt, weil de nét mét ihr schwätscht. Analog éss, wenn de noch selwer ónn gäär én e Buchladen geescht ónn der eppes aussuchscht fer ze lääsen, datt de gescheiter gewwscht ónn nét dómm stérwscht. Analog éss, wenn én deim Arwetszémmer ónn óff deim Schreibdésch de greeschd Ónordnung herrscht, iwwerall Pabeiren rómlaijen. Weil analog éss, wemma merkt, datt geschafft gewwt, datt eppes pasiert, datt Lääwen éss.

Digital éss, wenn de all paa Minuten óff de Knäppcher von deim Smaatfón dréckscht ónn dich ärjerscht, wenn de kää Nachricht kritt hascht, weil de Welt dich vergäss hat. Digital éss, wennde anstatt e léiwe Bréif von em gudden Freind nur Spamreklame krischt. Digital éss, wenn de Kénner némmeh én de School gehn dérfen, némmeh näwenenanner én der Bank hucken, Faxen machen, de Lehring veräppeln, awwer dahemm am Kompjuter ganz allään Óffgaben machen missen, wo se nét verstehn. Digital éss, wennde kää meh Bank hascht, wo de an de Schalter gehen kannscht, fer Geld abzeheewen, wo de nur noch mém Automat verhandeln kannscht. Digital éss, wenn de kään Artikel aus der Zeidong meh ausschneide ó sammeln kannscht. Digital éss, wennde saaschd, dann kann ich se aach ganz abbestellen, am Kompjuter wéll ich kään Zeidong lääsen.

Sicher: Ganz kénne mer óff die „Digitalisierung“ némmeh verzichten, dòfor éss et ze spät. Awwer gewwt et net ze denken, datt ausgerechent é Corona-Zeiten uus Lääwen digitaler, freemer gewwt?

Gérard Carau schreibt in Beckinger
Moselfränkisch.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort