Kolumne Saarmóó Vun der Elschder gepiesaggd!
Unser Mundartkolumnist Georg Fox hat sich die Sache mit der Grundsteuererklärung einfacher vorgestellt – und vor allem schneller.
Erschd hann isch noch gedenggd: Es gebbd niggs, wasses nidd gebbd! Schlieslisch hadd soggaar de Finnansminnischder gesaad, dass mer kää Brobbleem midder Grundschdeier hädd. Alles wäär jò halb soo wild: E paar Dsahle unn die Schdeier-Nummer in die Heisjer schreiwe unn schwubbdiwwubb haschdes middem Indernedd geschaffd. Hinnenòò waars awwer soo: Duu elään bischd geschaffd, sunschd kääner! Saa mer niggs! Wer bei Elschder die Schniss uffmachd, hadd schunn gelòò!
Vun weesche nuur Dsahle in Käschdscher rinnschreiwe! Isch hugg misch de Sunndaachmòòrje hin unn dengge: „Das iss hurrdisch erleedischd: Holl die Schdeier-Nummer unn es Fluurschdigg vum Haus ausem Noddaar-Verdraach unn danne noch die Idendifiggadsjoonsnummer vun der leddschd Schdeier.“ Peifedeggel!
Vun weesche „Alles kää groos Sach!“ Wie isch misch dò dehinner glemme, hadd mer misse e Wuch lang waarde, bis dasses Finnansamd iwwerhaubd midder Poschd de Geheimkood rausriggd. Danne aach noch de Kood unn noch de Dsuugang fier Ääs.
E Wuch schbääder hann mier alles ingenn unn dòò kummds: Fählermeldung. Eeva heischd die Fraa vun der Elschder, bei der mer nòòfròòe kann, wanns nidd glabbd! Die hadd vun Tuude unn Blòòse kää Ahnung. Allewei saad se, mer soll sei Fròò annerschd schdelle, weil se dääds nidd verschdehn. Dòò fròòschde besser de Blòòspidd vun Mòòlschd, dann heerschdes weenschens noch peife.
Mer iss in de Dschungel dswische de Käschdscher geschiggd genn unn solld dò nòògugge, woo de Hund hingeschiss hadd. Heilischer Schdrohsagg! Das hann isch mier awwer annerschd vòòrgeschdelld. Nò dswei Schdunne waare de Kombjuuder unn isch figgs unn
ferdisch.
Bei der Grundschdeier fier de Paargbladds in der Diefkarraasch binn isch soo wiedisch genn, dass Meins gesaad hadd, de beschd gääd mer es Audo verkaafe. Danne hädde mier mid der Schdeier fier die Karraasch kää Huddel meh, wann de Erdraachsweerd unn de Sachweerd sisch midder Bruddogrundfläsch vun der Diefkarraasch verkaddsbalsche.
Immer widder hadd dòò de Haas im Peffer gelää. Beinäggschd iss die Grundschdeier nidd ferdisch genn, awwer isch. Isch hann em Finnansamd geschrieb, die dord sinn awwer aach nidd all wedderfeschd. Hinnenòò hann isch nò langem Waarde iwwer die Hoddlein ääner gefunn, der sisch auskannd hadd.
Unn iwwerhaubd: Warrum das Kombjuuderbroggramm ELSCHDER heischd, iss mer jeddse uffgang: All Elschdere glaue wie die Addsele! Die dò Elschder hadd mei Dseid geglaud! Unn die nidd dse gnabb!“
Georg Fox ist Autor des Buches „Saarlandfarben“ (www.edition-schaumberg.de). Seine Mundarttexte findet man unter www.nachtgedanken-saarland.de und in dem Buch „Dòò bischde Pladd“.
