Kolumne Saarmóó E ganz besónnerscht Kochbuuch

Unserer Autorin ist ein Kochbuch ihrer Schüler mit exotischen Rezepten und ungewöhnlichen Essgewohnheiten in die Hände gefallen.

 Karin Peter

Karin Peter

Foto: SZ/Robby Lorenz

Wie ich die Daa dòò voor Kréschdaach dat alt Schbrétzgebäck-Rezept suuchen, dat wó mer voor zich Jòhr e Schielerin métbraat hott, dò krien ich e besónnerscht Kochbuuch én de Féngern – sei Tittel: „Bei uns zu Gast, Koch- und Backrezepte aus aller Welt, gesammelt von der Grundschule St. Ludwig Saarlouis.“ Vaan all Biecher, wó ich allään odder mét anner Leit geschrief odder rausgénn hott, wòòr dat et änzicht én Hoochdeitsch, all annern, wie Dier wääsen, é Platt

Zwanzich Jòhr éset ball häär. Én t Schooljòhr 2001/2002 wòòr ónser Schoolerhaus 100 Jòhr alt génn. Ónn dò sémmer óff die Iddee kómm, e Kochbuuch se machen, wó sich ónser dòòmòòlich „multi-kulti“ Kénnerschaar gäät dré schbijjeln. Dòòmòòls hodde mer 71 Schoolerkénner é vier Klassen. Vaa Schdécker 40 hott mindeschdens ääner vaan de Eltern aus rónd achtzehn ónnerschiedlich Länner geschdammt.

Et Buuch leit vórraa mer: 287 Seiten, voor ówwet „Cover“ e Fóttó vaan ónser alt School, óff de Réckseit e „Mosaik“ aus 69 Passbillercher vaan ónser dòòmòòlich Schoolerkénner. De Kénner ha Rézepder métbraat, vaan dòò, wó ihr Fammillen häär wòòren. Aauserdeem hodde mer Himmel o Minscher, „Prommis“ vaa nòh ó fern aageschrief, foor e Rezept: der Bómmääschder ónn der Landraat vaa Saarlui, de Sängerin Nicole, der Biolek, der Lafer, aach der Gaschthoff „Linslerhof“ ó só weider. Ónn dann hodde mer noch iwwer 50 Kénnerreime gesammelt rónd óm t Essen ónn Trénken. Ää Beischbill: „Wer im Herbst den Kappes klaut, hat im Winter Sauerkraut“. Mét Kénnerzeichnóngen hammer ónser „Gemeinschaftswerk“ noch schee geschmickt.

Et Sammeln wòòr t klännscht Próbbleem, awwer oft hodden de Leit nuur de Zuutaten óffgeschrief, ó mei drei Kólleejinnen ónn ich móschde rausfénnen, wie deer Kuuchen odder dat Essen gemach géfft. Vill Eltern kónnten kaum Deitsch. Mét der schwiericht wòòr t, all die „Gerichte“ én dat richdich Kabittel éseordnen. Dò sénn ich aach mò aa mei Grenze kómm: E Mamma aus Afrika hott óns mét Mieh ónn Noot Zuutaten foor „Fufu“ óffgeschrief. Kään Ahnóng, wat dat wòòr. Dò fròòn ich voorsichdich én Hoochdeitsch, wie mer dann dat gäät essen: „Mit Löffel oder mit Gabel?“ De Mamma éss e bésselché verleejen, wie se dò saat: „Mit Finger“. Et hat sich dann rausgeschdellt, daddet Kleeßcher sé foor én de Sópp. Mer lehrt nie aus!

Karin Peter schreibt in der alten moselfränkischen Mundart von Saarlouis.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort