Mundart Waldesluscht unn Fruscht

Dass um die Johreszeit die Blädder vunn de Bääm falle, das iss mer joo zur Not gewehnt. Aach wanns nidd so scheen aussieht. Awwer jedds falle aach noch die Bääm selwer. Beziejungsweis sie werre gefällt, vunn Amts weechen. Was dann aach nidd unbedingt vill besser aussieht. Doo saad sich de verduddsde Naduurfreind: Ich glaab ich stehn im Wald. Unn der iss uff äämool e Baustell. Midd schwäärem Gerät. Was so garnidd zu der Waldromandigg passe will. Unn es gebbd sogar Hinweischilder, dass de Waldspaziergang eventuell nidd ganz ungefährlich wär.

Mundart: Waldesluscht unn Fruscht
Foto: SZ/Robby Lorenz

Es gebbd joo hektarweis alte Volkslieder, wo de Wald im Titel unn zum Thema hann. Zum Beispiel: „Wer hat dich du schöner Wald ...?“ „Im Wald da sind die Räuber.“ Odder awwer aach das schenne Lied vunn de luschdische Holzhackerbuam. Allerdings erfahrt mer dann vumm Fachmann, dass die Abholzunge sinnvoll unn needisch wäre – weeje der Waldwertschaft. Wo awwer de normale Spaziergänger wahrscheins ebbes anneres drunner versteht wie die Forschdverwaldung. Unn in seinem Unverstand mennt, die wäre uffem Holzwää.

Die Dengmerder sinn joo iwwerhaupt in dem Punkt ziemlich empfindlich. Allään schunn aus historische Gründe. Obwohl se joo ringserumm midd Waldfläche ziemlich üppisch versorscht sinn. Odder graad desweeje. Doo kommt halt immer noch e bissje es Erbe vunn de Waldstreiter zum Vorschein.

De Hang zum Baamfälle hadd mer vor kurzem aach in der Schlachthofstroos scheen beobachde kinne. Dort ware se am Hang midd der Sää heffdisch zugang. Unn ganz vorre hadd mer uffme Schild kinne lääse: Achtung Baumpflege! Hinnerher war das Schild dann weg. Unn die Bääm all aach. Das war e klarer Fall vunn gefleechdem Kahlschlaach.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort