Dò neilich, dò mósst eich òòwends nòò St. Wendel ént Mia-Münster-Haus. Dò sóllte mer ónser saarlännisch Schimpfwärterbuuch voorschdellen, de Mamm Braun ónn eich. Et Berti aus ónser Fammill, dat éss mét mer gefahr. Aan deer Òòwend, dò hoddet missen ohné Naawi gehn. Dat hott sich nämmlich die anner Wóch óffgehonk ónn hat missen égeschéckt génn. Eich de Saarland-Atlas schduddiert. Alles kää Próbbleem bés vórraa St. Wendel. Awwer dòòdernòò! Wat hodde mier dòò en Treiwen, wie mer én de Schdatt erégefahr sénn! Wie da jétzer die richdich Schdròòß fénnen? Mer hallen mò besser aan ó fròòn e jónger Käärl. Mia-Münster-Haus? Kää Próbbleem! Freindlich erkläärder de Weech: E bésselché berjeróff, aan e Keerch vóbbei Gutt erkläärt! Jeedefalls sémmer die eerscht Schdròòße richdich gefahr, awwer dann: Sóllte mer jétzer rechts odder lénks abbiejen? Naddierlich verkehrt abgeboo! Nommò gefròòt: "Da sind sie ganz verkehrt! Sie müssen wieder zurückfahren." Da mò kehrt Marsch! Deer Drétt gefròòt. "Mia Münster Haus?" Er erkläärt óns gedóllich, wó der näägscht Paarkplatz wäär. Awwer mer ha jò der Deiwel sei Biecher derbei, ónn dòòdervoor hammer missen bés aant Haus beifahren. Òh männt der Mann, dat wäär schwierich! Mier weidergefahr ó nommò verkehrt. All hann se óns freindlich erkläärt, wó t langs geht, awwer, wann de freem béscht, da kannschde dat alles néddesó richdich abschbeichern. De Zeit laaft foort. Langsam awwer sicher hann eich de Flemm. Óff äämò kómme mer aan de Pollizzeiwach vóbbei. Dò saan eich zuut Berti: "Et géfft die heegscht Zeit. Némmeh lang, dò fängt de Veranschdaltóng aan. Jétzer langdet, eich hallen aan, ónn dò gehmer de Pollizzei fròòn." Et Berti geht óff de Wach. Et dauert e bésselché, ónn dò kómmdet médde jónger Pollizzist raus. Freindlich ó gedóllich versuucht aach deer, óns de Weech se vókléckern, awwer beifahren? Dat wäär néddesó ääfach. Ónn dòò männder dann, et wäär wohl derbescht, se gääde voor mer häär fahren. Supper Iddee! Er ruuft sei Kólleech ónn dò gehdet ab mét Pollizzeigeleit bés vórraan de Dier vaant Mia-Münster-Haus! Dat éss mer aach noch nie pasiert! Wat hodde mier e Gléck! Genaau pinktlich sémmer aakómm. Eich bedanke meich mét e Schimpfwärterbuuch foor de Pollizzeiwach. Eich wéll emò saan, villeicht krien de Pollizzisde jò mò Frechhätten aan de Kopp geworf. Dat sóll jò alt pasieren. Ónn dò kannen se sich da schó mò e bésselché informieren, wat mer só alles én ónser schee Saarland saat. Iwwrijjens, dat St. Wendel, dat éss e bildschee Schdatt! Eich wòòr gewéss nét et letscht Mòòl dòò, jétzer wó eich de Weech kennen. Fahre ruich mò hin! Ó wann Der Auch nét serechtfénnen, da gehn Der ääfach óff de Pollizzeiwach wie mier. Die sé soo freindlich, die helfen Auch gewéss aach weider. Autorin Karin Peter wohnt in Wadgassen. Sie schreibt Bücher in der Mundart ihrer Heimatstadt Saarlouis.