Määschder em Drääme

Wie eisch noch e Kend vo em die siwwe, aacht Joär woär, hor'isch vill Huddel mem Drääme. Do sen'isch, wenn'isch Gleck hot, om Hocker met Bubbeller setzend iwwer mei Eltrehaus gefloo. E anner Mo hot bei mir dähääm em Käller e bees Hex gehaust

Wie eisch noch e Kend vo em die siwwe, aacht Joär woär, hor'isch vill Huddel mem Drääme. Do sen'isch, wenn'isch Gleck hot, om Hocker met Bubbeller setzend iwwer mei Eltrehaus gefloo. E anner Mo hot bei mir dähääm em Käller e bees Hex gehaust. Am Schlömmschde awwer woär'et, wenn alles em misch rem kä rischdisch Welt meh woär on nur noch ganz vill zäher Kleber, off deäne von irjenwoher denner Sand getrepst es. Zoum Kotze woär dat Bild foär meisch, eisch woär dat Kend, wo emmer vill gebroch hat. Mei Mama hat misch bei de Dokter geschafft, der hat neischt Onnaddierlisches gefonn on eisch ha mä also die Sach sälwer gudd dursch de Kopp geh losse misse. Wie die bleed Hex da et nägscht Mo no mer greife wollt, han'isch misch emgedräät o gesaat, datt se mä garneischt kinnt, weil eisch jo grad doch bloß am Drääme weär. Ab do konnte die donkle Naate rouisch komme. Zeh Joär späärer, eisch woär grad en dä letschd Klass von dä School, es die Naat komm, wo eisch em weiße Klääd voärm Spijel steh. Mei Modder meschd mä de Hoär zerscht on eisch frooe neäwebei, wat hei gespillt geft. Eisch gäng heirate, sät mei Mama. Weärne da, well'isch wesse. Droff de Mama: Eisch mischd mä kä Gedanke mache, se härre de Rischdije foär misch ausgesoucht. Supper, mo nommo so e Verschreck-Dräämerei! Wie eisch misch emgugge, seijn'isch hönner mir e Mann om Stoul hugge. Ä hat e groß Bouch off de Bään voär sisch, leäst, schreivt om Block ebbes off. Eisch erkenne der Mann, et es dä Peter Handke. Klasse, so e Handke en dä Hönnerhand, mei nägschd Idee. Eisch geh bei der Mann, stelle misch neäwenaan ne o beseije mä, war'ä schafft. Sofort es mir klar, wat der Schrifststeller lo treivt: Der schreivt e Bouch. Awwer wie: Ä hat alle Boustawwe em Alphabet e Nummer gä. On wo fent mä die meschde Nummere? Em Telefonbouch, dar'er off de Kneije leije hat. Off die Art geft jed Telefonnummer mo e Bleedsinn, mo e rischdisch Woärt. So äänfach es Schriftstellerei, domols woär'isch baff driwwer. "Weiß denn der rechte Handke, was der linke Handke tut?" rutschd' et mä en Hochdeitsch on e meim weiße Klääd eraus. Dä Peter Handke hijävt sei Kopp, guckt misch aa, grenst o säät: "Wer weiß!".Wie dä leäse, vergesst sisch so ebbes iwwerhaupt nie. On noch ebbes well'isch auch verroore: Wenn eisch mo met ebbes schwer orrer garnet zerescht komme, ebbes foärt Frecke net gleisch kapiere, doun'isch ääfach e Naat driwwer drääme.

Karin Klee lebt in Wadern und schreibt in Moselfränkisch und Hochdeutsch. Weiter Infos im Netz unter karinklee.saar.de.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort