Mundart-Kolumne Frisch aus der Leidung

Die effendliche Hand werrd joo tradizionell immer gäär uffgehall, weil se nidd so richdisch flissisch iss. Unn desweeje soll jedds de Wasser-Cent fier de Verbraucher, der wo am unnere Enn vumm Kraane hängt, erheed werre. Das heert sich harmlos aan, lebbert sich awwer sesamme. Das war dann nadierlich Wasser uff die Miehle vunn denne, die wo gemennd hann, es wäär sowie nur e Trobbe uff e heißer Stään. Apropos: Wanns im Sommer so heiß iss, soll mer iwwerhaupt ganz vill trinke. Weil mer beim Schwiddse e Haufe Flissischkääd verliert.

Awwer in de leddschde Daache wars Wedder joo so, dass die Feichdischkääd eejer vunn owwe kumm iss. Allerdings haddmers desweeje sich kinne spare fier de Gaarde se wässere. Fairerweis muss mer awwer saan, dass mirs in unsere Breide noch verhältnismääsisch gudd hann midd der Versorschung vunn dem, was annerschwo als koschdbares Nass gilt. Bei uns kummt das wie selbschdverständlich aus der Leidung. Unn es heert uff denne stramme Spruch: Wasser marsch!

Zum Trinke gebbds awwer aach ganz vornehmes Wasser, in der Nobelgaschdronomie. Aus grönländischem Eis gekeltert unn uff Wunsch midd melodische Blääsjer. Doo kanns emm, wammer uff die Rechnung guggd, dann passiere, dass emm die Aue zusäddslich Wasser genn. Unn so e Luxusproduggd iss vill se schaad fiers aach noch se verwässere midd Eiswerfele. Doo greift mer im Sommer liewer zu Eis in Form vunn Kuchele odder Bälljer, wie mer bei uns gäär saad. Wammer doo das Riese-Aangebood vunn Aroome sieht, doo laafd emm es Wasser im Mund sesamme. Das iss graad de richdische Vorgeschmagg uff de Urlaub. Unn doo ziehts die meischde Leid irjendwoo hinn, wo vill Wasser iss. Am beschde bis zum Horizont.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort