Mundart Niggs wie Zòòres mid der Dseid

Die Dseid vergehd, die ­Dseid schdehd schdill, die Dseid fliest! Alles kann se mache. Mer waard vòòrem Schalder innrer Schlang unn die ­Dseid dsiehd sisch wie Kaugummi.

Mundart von Georg Fox: Niggs wie Zòòres mid der Dseid
Foto: SZ/Robby Lorenz

E anner Mòò huggd mer sesamme unn im Nuu isses schunn nò Middernaachd. „Wann mer die Dseid mò aanhalle dääd, wie lang gääd se danne schdill schdehn?“, fròòd mer sisch. Dei Uhr bleibd woomeeschlisch schdehn, awwer dei Dseid laafd weider. Mansch ääner schilld iwwer die schleschd Dseid, uff der anner Seid schlaad mer die Dseid awwer aach dood mid Dseidverdreib. Die Leid gehn mid der Dseid nidd immer aanschdännisch um. „Isch wääs nidd, wass isch mache soll?“, fròòd schunn es Glään sei Mamme. „Ei dreib mò die Schnegge nò Medds fier die Dseid dse verdreiwe!“, so hadds frieher schummò gehiesch, weil Medds gans weid furd waar.

„Alles hadd sei Dseid!“ hadd schunn ääner in der Biebel geschrieb. Awwer duu allään muschd mid deiner Dseid glaarkumme, im Summer unn im Winder! Mer fròòd jò aach nidd die Uhr, ob se mied gebbd, unn nidd die Naachd hinnerhäär, wie se geschlòòf hadd! Allewei guggd mer uff die Uhr, weil mer sisch nò der Dseid rischde muss. „Geh mid der Dseid!“, saan se. Unn wann de mid der Dseid gehschd, saan se hinnenòò, es wäär ­Dseid gewään, dass de dabber gang bischd.

Dseid kann mer verliere unn gewinne. Fier die Dseid, woo annere ääm glaue, gebbds kää Funndbirro. Unn se saan: „­Dseid verschengge gebbd rischdisch deier!“ Es heischd soggaar: ­Dseid iss Geld! Unn alsemò hann se kää Dseid meh, wann se Geld hann odder wann se noch nidd genuch hann. Wann mer schdännisch guggd, dass mer Dseid gewinnd, gehd se ääm graadselääds verlòòr. Nòòdengge iwwer die Dseid  – dòò kummschde bis dsem Uurgnall, de fallschd in schwaardse Läscher rin unn hinnenòò simmelierd mer: „Beim Nòòdengge finnd mer kää Enn: Heid waar gischder mòòrje!“

 „Lass dier Dseid, duu ­kummschd noch frieh genuch dse schbääd!“ So schwäddse se, wann mer aanfangd, hinner der Dseid häär dse heddse. Holl der e bissje Dseid, fier dse schbiere, dass es noch ebbes meh gebbd als wie nuur erum dse jaggere! „Es iss nidd weenisch Dseid, woo mer hadd, awwer vill Dseid, woo mer nidd nuddse duud!“ Das hadd de Seneca vòòr 2000 Jòhr gesaad. Fiers Fillesefiere iwwer die Dseid hadd der gans vill ­Dseid gehadd.

Georg Fox schreibt in rheinfränkischem Dialekt. Kürzlich erschien sein neues Buch „Saarlandfarben“ in der Edition Schaumberg. Weitere Informationen im Internet unter
www.edition-schaumberg.de

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort