Mundart Mid Fregg unn Flemm dehemm!

Mundart-Autor Georg Fox berichtet heute davon, wie ihn die Grippe im Frühjahr so richtig erwischt hat.

Mundart: Mid Fregg unn Flemm dehemm!
Foto: SZ/Robby Lorenz

De ganse Winder iwwer haschde niggs gehadd, noch niddemòò e glääner Huuschde odder Schnubbe. Kaum awwer isses Friehjòhr dòògewään: Da! Schunn mòòrjens schbierschde so e gläänes Graddse im Hals, nidd schlimm, nuur so e bissje. Veleischd abbenndsuu e gläänes Reischbere, nidd meh. „Kann nidd vill wirre!“, denggschde. Glaabs nidd! Geesche Middaach iss dei Reischbere wie e rischdisches Belle, dass dei Fraa sisch verschreggd unn saad, de misch mò dsem Dogder gehen. Das wäär jò gaar nidd juschd, wie sisch das aanheerd. „Dsem Dogder? Was soll isch danne bei demm mid soem bissje Graddse im Hals?“, haschde gefròòd.

Awwer iwwer de Nòmmiddaach isses danne gans raulisch genn unn dei Gnause hadd der gedòòn, wie wanner dswische de Schraubschdogg kumm wäär unn ääner hädd danne mò rischdisch aangedsòò. „Jesses, wie siehschd dann duu aus?“, hadd Deins gefròòd unn duu haschd gesaad; „Ei wie immer!“ Awwer es iss der nidd rischdisch dse duhn gewähn. Wann de fier normaal e Fläschelsche odder dswei gedrungg haschd, isses denne Òòmend nuurmeh e Kammilletee gewään. De halwe Òòmend haschde gebiwwerd unn Deins hadd die Beddflasch gemach. Dò bischde danne beidseide in die Glabb gang. In der Naachd bischde ausgelaaf, weil der gans Tee jò aach widder raus gemissd hadd. Vun niggs kummd niggs!

Wann de gedenggd haschd, dasses de näggschd Mòòrje besser gewään iss, haschde gewaldisch nääwes Neschd geleed! Beinäggschd bischde nidd uffkumm unn dei Fraa hadd uff der Aarwed aangeruuf unn hadd gesaad, dass de denne Daach nidd kumme kannschd. „Jeddse gebbd mò gemach, wie isch saan!“, hadd se es Kommanndo iwwerholl. „Das dò iss jò nimmeh feierlisch“, hadd se gemennd unn hadd disch dsem Dogder geschiggd.

Der Dogder hadd danne Gribb feschdgeschdelld awwer nidd dse gnabb Fier die Wuch bischde grangg geschrieb genn. Dòòdebei haschde graad die dò Wuch noch so vill vòòrgehadd. Awwer dei Fraa hadd gesaad, dasses gemach genn missd, wie de Dogder saad unn gudd! Dò haschde danne dsuu der Fregg aach noch die Flemm gridd unn dòòdenòò waarschde geliwwerd. Die gans Grangghääd iss uffs Gemied geschlaa, weil all Mannsleid diefer leide! Das wääs jò jeeder!

Nò drei Daach waarschde widder uff de Bään unn aach dei Flemm hadd sisch verdsòò gehadd. So kanns gehn ausgangs vum Winder, wann mer nidd uffbassd!

Georg Fox schreibt rheinfränkische Mundart. Weitere Infos findet man im Internet unter www.nachtgedanken-saarland.de.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort