Mundart Aus unn vorbei       

Uns zwää war vun vornerin klar, dass irjendwann emoo Schluss iss. Nix uff de Welt iss fa immer unn ewisch. Meer hann uns gesaat: „’S halt halt solang wie’s halt. Unn wann’s aus iss, mache ma kenn groß Balaawer unn gehn im Gute ausenanner.“ Ich war vun Anfang an wärklich froh, dass ich die Fraa gehat hann. Sie misst aa zugewwe, dass se ’s arisch gut bei meer gehat hat. Awwer sie iss fort unn ich merke schun jetzt: Sie fehlt ma.

Mundart: Aus unn vorbei       
Foto: SZ/Müller, Astrid

Wie ich gischter nommiddaa heemkomm bin, die Deer uffgesperrt hann unn in de Gang gang bin, ware ehr Schlabbe fort unn de Kittelschorz hat nimmie am Hooge  gehonk. Unn uffem Kische­disch hann die ganze Schlissele gelää, wo ich ehr gebb gehat hann! Unn drunner war e Zettelche: Ich däärft net bees sinn, awwer sie hätt e feschtie Stell in de Palz gefunn, hätt seit e paar Wuche dort e neier Freind unn däät zu dem ziehe. Eerscht e Zeitlang später hann ich bekeppt: Sie iss fort, ich siehn se nie im Lääwe meh – unn meer iss klar woor: Sie fehlt ma.

Gut, ’s hat aa als moo Balaawer  gebb, awwer wo gebt’s das net? Ich hann zum Beispiel nie leide kenne, dass se eftersch  ebbes unner de Debbich kehre wollt. Unn dass se immer vor de Glotz gehuckt hat, wann ich fort war, hat ma aa net gebasst – gää Radio hätt ich noch net emoo ebbes gehat. Sie hat als geknäwwert, sie hätt kenn Luscht, an eener Tour dreckischie Wäsch se wäsche. Awwer trotz allem: Sie fehlt ma.  Was hann ich net alles fa die Fraa geduun! Well am Anfang gerätscht woor iss, hat se ehr Audo däärfe in mei Garaasch stelle. Morjens hann ich fa se immer zwää Tasse Kaffee iwwerisch gelosst. Sie hat sogar, ohne se frooe, an de Kiehlschrank gedäärft. Was hat se sich iwwer de Staubsaucher fa ehr Geburtsdaa gefreit!  Wie e Batscheemer hat se an Weihnachte gestrahlt, wie se e neies Bischeleise unn dreißig Euro kried hat. Gar net se schwätze vun de Wäschmaschien, wo ich eenfach emoo zwischedrin kaaf hann.  Unn doch iss se fort –  unn sie fehlt ma. Mei Freinde hann gesaat: „Meer vestehn joo, dass de die Flemm hascht. Awwer du bischt net de Eerschte unn aa net de Letschte, dem wo so ebbes basseert. Du finscht bestimmt ball e annerie.“ Ich wääß, die menne’s joo gut. Awwer trotzdem: Sie fehlt ma. Unn ich mache ma halt mei Gedanke: Wo krien ich so korz vor Weihnachte dabber e neiie Butzfraa her?

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort