'S Tempo nemmt ab unn zu

Viel Saarlänner wolle gar net vun deheem fort, unn das werd uns in de letscht Zeit leicht gemacht. Egal wo ich hin will, noo Laudere, Trier oder Luxeboisch, die Audobahn iss eenie enzischie Baustell, unn ich stecke alle Gebott im Stau. Im Schnitt geht das jedem vun uns sechs Monate vum Lääwe so, awwei fiehlt sich das awwer eher wie sechs Johr an. Nur Richtung Frankreich gebt's wenischer Huddel, awwer denne dort kommt mei Franzeesisch spanisch vor.

'S Tempo imme Stau hat Ehnlichkäät met meim Gewicht: 's nemmt ab unn zu ab unn ab unn zu zu; ich awwer nemme efter - unn schneller - zu wie ab.

Wanner im Stau e bissje schneller voran komme wolle, nemme nie die Spur, wo ich bin. Bei drei Fahrspure iss metterer Wahrscheinlichkäät vun 66,6 Prozent ennie vun de zwää annere schneller wie meinie. Was ich net bekeppe: warom bin ich immer bei de annere 33,3 Prozent?

Uff de Audobahn stehn dann Lemminge vor unn hinner ma, Lemminge nääwe ma unn ich als Lemming mittedrin. Ich stecke joo net im Stau, ich bin e Dääl devun. Viel fahre so dicht uff, dasse siehn, welles Ziel de Fahrer vornedran ins Navi ingebb hat. Ich hann joo e Engelsgeduld, nur 's Warte fallt ma halt schwer. Dann schell ich: "Kennte die net all mettem Arsch deheembleiwe?" Wann sich nämlich all beweeje, geht gar nix meh. Unn am Enn vun de Baustell wersche noch veäbbelt unn siehscht e Schild: "Danke für Ihr Verständnis !" Was fa e Veständnis menne die?

Uff de anner Seit muss ma saan, dass die viele Staus aa ehr gute Seite hann. Im Summer babbe kaum noch Micke an de Windschutzscheib. Im Stau geht's aa gerecht zu, allegar misse warte - egal, wie groß de Karre unn wie dick de Geldbeitel iss. Unn ganz ehrlich: e Stau kann aa scheen sinn - in de Gäärichtung! Kenner vun uns iss joo schadefroh, awwer isses net e herrliches Gefiehl, e paar Kilometer annerer Schlang uff de anner Seit vorbei se fahre? Eerscht stehn links die Audos, dann fahre hinnedran die langsam druff zu, unn später komme Fahrer in normalem Tempo entgää unn ahne noch nix Beeses. Dann guck ich eniwwer, denke: "Wann Ehr wisste!" unn muss grinse. Irgendwie musses e physikalisches Gesetz gewwe: "Die Stauläng im Gäävekehr iss omgekehrt proportional zum Abstand vun de Mundwinkele zu de Ohrläppcher." Deswää kann ich mich aa gar nimmie freie, wann Fahrer, wo ma entgää komme, mich anstrahle.

Der "Plattmacher" Günter Hussong ist ein Vertreter der rheinfränkischen Mundart. Er lebt in Kirkel-Neuhäusel. Weiter Informationen unter www.mundart-saar.de .

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort