Nòòperschaft óm Durf

Ich sénn ómzéngelt vo Nòòpern. Vor meim Haus steht mei Elternhaus, direkt anner Hauptstròòß. Off der anner Stròòßenseit en Autohaus ónn en Landmaschinnengeschäft. Dòòderhénner geht de Eisebahn vorbei. Vill Verkehr ónn Krach. É meim Elternhaus wahnt awei mei Bou mét seiner Fraa, ónn aich sé froh, datt er't iwwerhóll hat. Mei Pappen hatt et halwer selwer gebaut. So en Haus hat "Geschichte", dat gewwt ma nét gär aus der Hand. Rääts danäwen an der Hauptstròòß wahnt et Lena, ganz allään, seit sei Mann doot éss. Mémm Lena halle mer noch Nòòperschaft - wemma mò Öl bestellen móss odder Äscht von de Bääm riwwerhängken… Dat Haus lénks danäwen éss seit e paar Joaren fescht én orientalischer Hand. Dòò wahnen en Haufe Leit, ich kennen nur e paar mét Namen, eijentlich nur de Mohamed, mét däm ma schwätzen kann, wenn mò eppes nét stémmt. Hénner mir wahnt e Famill, wo aus der ehemalich DDR kémmt, aus Bautzen, wo mir héi immer an't Gefängnis denken, dat awwer ganz scheen sénn soll. E rouhisch ónn fleißisch Famill, ma sitt se de ganzen Daach nét, weil allen zwo schaffen. Nur wenn se én Urlaub fahren, fròen se, ob mer e béssjen óff alles óffpassen kénnten. Hénner däm Haus vom Lena hann fréijer Obschdbääm gestann. Haut éss dòò nur noch e Wies, wo ab ónn zou e klääner Mann sei großen schwarzen Hónd träniert. Ich sétzen zwéschen meinen Nòòpern wie der Vuul én seim Néscht. Aich doun innen neischt ónn séi lóssen maich én Fridden - wat wéll ma meh? De Famill éss beisammen, ich hann direkten Zougang zur Vergangenhäät ónn sénn net abgeschniet von der Welt. Awwer e Gespräch iwwer de Gaatenzaun, wie fréijer, e Gespräch óff Platt, éss némmeh drén, dòòfor éss de Zeit zou weit fortgeschritt óm Durf…

Gérard Carau lebt im moselfränkischen Beckingen.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort