Deer Ään odder Anner wäärd sich aa mei Buuch "Hall dich kurrasch" erénnern. Et ése paar Mòònt häär, dò krien ich en Aaruuf vaan e Fraa aus Enschdorf, die wó ich nét konnt hann. Se hätt gäär e paar vaan die Biecher fó se verschenken. En t Geschbrääch dòò fròòt mich die Fraa, ob ich die Tittelgeschicht selwer erleeft hätt. Nää, saan ich, et wäär ball zeh Jòhr häär, wó ich die vaan e Bekannte vózehlt kriet hann. Die hott dat dòòmòòls é Saarlui én e Waartezémmer métkriet: E schwäärer Mannskerl médde Galjerbóx, e Batschkapp óff der Kopp ónn só eppes wie Turnschuh aan de Fieß deer hott de Leit én de Ròònde gefròòt: "Wat éss da loss? Dier gucke jò all só bees? Hann Dier schó geheert? Se hann nommò ääner ómgeleet … lòò én t Krankenhaus …". Ónn dòòmòòls hott se mer aach noch genaau beschrief, wadder foor e Gesicht gemach hott. Fó mei Buuch, dò hott dann de Zeichnerin deer Mann genaau só gemòòlt. Dat alles vózehlen ich aan die freem Fraa aus Enschdorf. Ónn dòò fällt mer ball der Heerer aus de Hand, wie die óff äämò saat: "Das ist mein Papa!" "Ihr Pappa?" fròòn ich ganz verdaddert. Ónn dòò vózehlt se mer, e Freindin hott dat Buuch mét dat Bild gesinn ó gemonnt, dat éss jò der Werner aus Enschdorf. Se hoddet Buuch kaaf ónn de CD aan der Pappa voorgeschbillt. Ónn aach eer hott sich erkannt. Dat wäär iwwrijjens ihr Pappa sei liefschder Wétz geween, saat se, ónn deer hodder aach aa jeedfoorääner vózehlt.Voor e paar Mòònt dò éss ihr Pappa mét 89 Jòhr geschdorf. Ó bei der Marrand, dò hat de Freindin die Geschicht noch aan all de Trauergäscht voorgelees.